محمدرضا محبوبفر، عضو انجمن آمایش سرزمین ایران در گفتگو با خبرگزاری برنا گفت: « در سال ۱۳۹۶ حدود ۴۰ درصد از جمعیت شهری ایران حاشیهنشین و بد مسکن بودند اما امروز پس از سه سال یعنی در سال ۱۳۹۹ همزمان با تورم و گرانی در بخش مسکن، افزایش اجاره بها و… میزان حاشیهنشینی در کشور به ۴۵ درصد رسیده است.»
آقای محبوبفر افزود: «اگر این ۴۵ درصد را نسبت به جمعیت ۸۵ میلیون نفری ایران حساب کنیم، امروز بیش از ۳۸ میلیون نفر حاشیهنشین و بدمسکن هستند که نشان میدهد میزان حاشیه نشینی در کشور به دلیل سیاستهای غلط و مشکلات اقتصادی افزایش معناداری داشته است.»
این کارشناس مدیریت بحران شهری و منطقهای تصریح کرد: «در سال ۱۳۹۷ یعنی ۲۰۱۸ میلادی حدود ۱۹ میلیون نفر از ایرانیان در سه هزار منطقه حاشیهنشینی سکونت داشتند اما امروز بعد از دو سال همزمان با وقوع بحرانهای مالی و اقتصادی در کشور، این جمعیت به ۳۸ میلیون نفر رسیده که این خبر از وقوع نابرابریهای اجتماعی و تبعیض در داخل سیستم اقتصادی کشور میدهد.»
به گفته این کارشناش مدیریت بحران شهری، الگوی حاشیهنشینی در ایران تغییر یافته، بزرگتر شده و به مراکزی جدید گسترش یافته است.
او در ادامه افزود: «علاوه بر اینکه حاشیهنشینی در داخل شهرهای تهران، مشهد و قم افزایش پیدا کرده، کار به جایی رسیده که بسیاری از مناطق گردشگری، مکانهای تاریخی، مذهبی مثل امامزادهها، مقبرهها، تکایا و… جمعیت حاشیهنشین را در خود جای دادهاند.»
آقای محبوبفر عنوان داشت: «حتی در اطراف و حاشیه بسیاری از آرامستانهای شهری، افرادی از این حاشیهنشینها حضور دارند که تعدادی از آنها به اعتیاد گرایش پیدا کردند و در گورها اطراق می کنند که این خبر از یک پدیده جدی میدهد.»
او با اشاره به تعداد افرادی که در اطراف آرامستانها زندگی می کنند، افزود: «از کل جمعیت حاشیهنشین کشور، ۲۰ درصد از آنها در اطراف و حاشیه آرامستانها زندگی میکنند و سکونت غیررسمی دارند.»
عضو انجمن آمایش سرزمین ایران ادامه داد: «امروز حاشیهنشینی در کشور مورد بیتوجهی مسئولان قرار گرفته و همین عدم توجه باعث شده امروز ۴۵ درصد از جمعیت کشور حاشیهنشین شوند.»
محبوبفر بیان کرد: «شهرداریها متولی اصلی حاشیهنشینها هستند اما به دلیل بودجههای محدود، بحرانهای مالی و پولی نتوانستند در زمینه ساماندهی این جمعیت حاشینهنشین موفق عمل کنند.»
این کارشناس مدیریت بحران شهری و منطقهای گفت: «یک اراده سیاسی و عزم ملی نزد دولت، وزارتخانهها و… باید ایجاد شود تا به کمک شهرداریها بروند و معضل حاشیهنشینی حل شود.»
محبوبفر در مورد راهحل این موضوع اظهار کرد: «به نظر من تجدیدنظر در ساختارهای سیاست داخلی، خصوصی و اقتصادی کشور به ویژه حذف بروکراسیها و فسادهای سیستماتیک، کاهش تورم و گرانیها در حوزه مسکن باعث میشود ۸۰ درصد از معضل حاشیهنشینی پشت سر گذاشته شود.»
وی همچنین تاکید کرد: «تا زمانی که این اراده سیاسی و عزم ملی ایجاد نشود، مشکل حاشیهنشینی تداوم خواهد یافت.»
از سوی دیگر ابوالفضل ابوترابی، نماینده مجلس دهم شورای اسلامی، به خبرگزاری برنا گفته است: «چون خارج از محدوده شهر هستند حاشیهنشین گفته میشوند درصورتی که این لفظ غلط است چون همه حاشیهنشینان، زاغهنشین نیستند. بسیاری از افرادی که در این محلها زندگی میکنند، دارای اینترنت، درمانگاه، فضای سبز، مدرسه، آب، برق، گاز، خیابان و سایر امکانات شهری هستند.»
ابوترابی گفت: همه ۳۸ میلیون نفری که به عنوان حاشیهنشین معرفی شدند، در حلبیآبادها، زاغهها و… زندگی نمیکنند.
عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها در مجلس دهم با انکار افزایش کورهنشینی گفت: ما «زاغهنشین نداریم و در بدترین حالت به سمت کورهنشینی رفتهایم یعنی کورههای قدیم آجرپزی با یک گچ و سیمان تبدیل به محل زندگی این افراد شده است.»