سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای که روز ۲۳ اردیبهشت منتشر کرده تاکید کرده که مسئولان جمهوری اسلامی «باید هرچه سریع‌تر» واقعیت درباره سرنوشت و محل نگهداری چهار زندانی محکوم به اعدام زندان‌های الاهواز و اورمیه را روشن کنند.
این سازمان می‌گوید بی‌خبر گذاشتن خانواده این چهار نفر، نگرانی در مورد شکنجه یا اعدام مخفی آنها را افزایش می‌دهد.
حسین سیلاوی، علی خسرجی و ناصر خفاجیان از زندان شیبان الاهواز در روز ۱۲ فروردین و هدایت عبدالله پور از ۲۰ اردیبهشت از زندان اورمیه به مکان‌های نامعلوم منتقل شده‌اند.
سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه خود از مقامات جمهوری اسلامی خواسته که «بی‌درنگ تحمیل درد و رنج بیشتر به خانواده‌های آنان را متوقف کنند.»
در این بیانیه همچنین خواسته شده که ایران «هرگونه برنامه برای اجرای اعدام آنها را متوقف کند، و پرونده‌هایشان را مورد بازبینی قرار دهد».
به گفته این سازمان، این چهار نفر در پی محاکمه‌های «به شدت ناعادلانه و با وجود در میان بودن ادعاهای جدی شکنجه» به اعدام محکوم شده‌اند.
مطابق قوانین جمهوری اسلامی مسئولان موظفند ۴۸ ساعت پیش از اجرای حکم محکومان به اعدام، موضوع را به اطلاع وکیلان آنها برسانند و به بستگان آنها اجازه دیدار نهایی را بدهند.
عفو بین‌الملل می‌گوید در عمل از مدت‌ها قبل، به خصوص در مورد اقلیت‌های قومی و مذهبی این روالی معمول شده که ماموران محکومان به اعدام را به مکان‌های نامعلوم منتقل می‌کنند و خبر اعدام آنها را ماه‌ها و در مواردی سال‌ها پنهان نگه می‌دارند.
این سازمان محاکمه چهار زندانی را ناعادلانه خوانده و ماموران حکومتی را به شکنجه و آزار آنها از جمله برای گرفتن اعتراف‌های اجباری متهم می‌کند.
