خبر مرگ میشل پیکولی را خانواده او اعلام کردند. براساس اخباری که شبکه ۲۴ فرانسه با استناد به خبرگزاری فرانسه منتشر کرده، پیکولی پس از سکته قلبی در آغوش همسرش لودیوونه و در کنار فرزندانشان اینور و میسیا چشم از جهان فرو بست.
این بازیگر سینما در فیلم های کلاسیک لوئیس بونوئل، مانند «زیبای روز» و «جذابیت پنهان بورژوازی» بازی کرده بود. این فیلم در سال ۱۹۷۳ جایزه اسکار برای بهترین فیلم به زبان غیرانگلیسی را دریافت کرد.
او همچنین در سال ۱۹۶۳ در فیلم «تحقیر» به کارگردانی ژان لوک گدار، نقش های اصلی را با «بریژیت بارتو» به اشتراک گذاشته بود. فیلم هایی که میشل پیکولی در کلاسیک های فرانسه بازی کرده بود به عنوان آثاری که به سینمای جهان جهت داد، شناخته می شوند.
پیکولی با لبخند مرموز، پیشانی باز و ابروهای ضخیم خود، با موفقیت در بسیاری از نقش ها، از پاپ گرفته تا پلیس ، از یک جوان اغوا کننده تا گانگستر بازی کرده است.
پیکلی یکی از چهره های مطرح سینمای فرانسه، بویژه در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ بود.
پیکولی که از دوستان «سیمون دوبووار» و «ژان پاول سارتر» بود، همواره خود را «چپ گرا» توصیف می کرد، اما این نگرش مانع از انتقاد شدید او از رویکرد سیستم دولتی ستمگرانه در بلوک شرق نمی شد.
پیکولی با همان نگرش از اتحادیه همبستگی در لهستان نیز حمایت کرد.
از جمله جوایز متعددی که او در سینمای اروپا دریافت کرد می توان به جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره سینمایی کن در سال ۱۹۸۰ به خاطر بازی در فیلم «جهش در تاریکی» به کارگردانی «مارکو بلوکیو»، کارگردان ایتالیایی و جایزه خرس نقره‌ای فستیوال برلین در سال ۱۹۸۲ به خاطر بازی در فیلم «رابطه عجیب» به کارگردانی پیر «گرانیه دفر» اشاره کرد.
