محمدرضا تاجیک، عضو کارگری شورایعالی کار در این زمینه در گفتگو با ایلنا بیان داشت «سال گذشته به خاطر اینکه عدد هزینه‌های زندگی را کمرنگ کنند… سبد معیشت را به زیر پنج میلیون تومان یعنی ۴ میلیون و ۹۴۰ هزار تومان رساندند آنهم به خاطر اینکه عدد ۵ میلیون تومان دیده نشود.»
وی ادامه داد «اما با این حال، به دلیل بالا بودن تورم و تفاوت چشمگیر سبد معاش ۴ میلیون و ۹۴۰ هزار تومانی و دستمزد دریافتی کارگران، ما گروه کارگری با این رقم موافقت کردیم هرچند این عدد، عددی نبود که موجب رضایت و خرسندی ما باشد و بدون تردید، همان اسفندماه حداقل هزینه‌های زندگی بسیار بالاتر از ۴ میلیون و ۹۴۰ هزار تومان بود.»
آقای تاجیک در مورد تصویب حداقل دستمزدی کارگران گفت « کل مجموعه دولت مخالفت سرسختانه کردند؛ مثلاً وزیر اقتصاد به شدت با افزایش دستمزد مخالف بود. دستوراتی هم از بالاترین سطوح دولت می‌رسید و فشارهایی به جلسات شورایعالی کار وارد می‌آمد.»
عضو کارگری شورایعالی کار گفت «خواسته ما گروه کارگری افزایش حداقل مزد حداقل به اندازه تورم رسمی بود که متاسفانه به این هدف نرسیدیم.»
این عضو کارگری در بخش دیگری از سخنانش گفت «ما از نتیجه ناراضی هستیم؛ نمی‌توانیم که راضی باشیم. الان از آنجایی که بازنشستگان مشمول مزایای مزدی نمی‌شوند، بیشترین ضرر و آسیب این ۲۶ درصد افزایش حقوق متوجه بازنشستگان است.»
رئیس مجمع نمایندگان کارگری استان تهران در ارتباط با میزان افزایش حق مسکن می‌گوید: « این ۳۰۰ هزار تومانی که بابت حق مسکن قرار است بپردازند، نه تنها تعریف منطقی ندارد، بلکه به شدت خنده‌دار است! من اصلاً تهران را در نظر نمی‌گیرم؛ در کدام استان کشور می‌توان با ۳۰۰ هزار تومان ۳۰ متر جا اجاره کرد؟!»
به گفته وی، «هر روز شاهد گران شدن یک یا چند قلم کالا از سبد خانوار هستیم؛ از لبنیات و گوشت گرفته تا سبزیجات و میوه؛ وقتی هم می‌گوییم چرا دلار گران می‌شود می‌گویند گرانی ارز و دلار ربطی به تورم کالاها ندارد که این حرف از اساس، اشتباه است.»
